Disclaimer: Het lezen van deze blog vergt enige moeite en kan constructief bedoeld ongemak veroorzaken.

#006 #WWAM #Vrouwenquotum #Samenleving #EliteMalePrivilege

Toch maar geen blog

Op deze plek was ik van plan om een blog te schrijven met mijn mening over het vrouwenquotum. Hij zat al een tijdje in mijn virtuele pen. Maar ieder dag komt er in de discussie wel weer een andere invalshoek of opinie bij, die mij deed twijfelen. Hierbij een korte toelichting op waarom ik mijn blog dus maar niet schrijf.

Emotie

Want je kunt er momenteel niet omheen, nieuwsberichten en opinies over het vrouwenquotum. En ik vraag me serieus af of ik daar nog wat aan toe te voegen heb. Ik merk onder andere dat ik soms moeite heb mijn emotie te beheersen. Dankzij Brené Brown snap ik inmiddels dat we anderen niet door het aanwakkeren van hun schuld- en schaamtegevoelens kunnen veranderen. Maar wat is het verleidelijk om heel boos te worden.

Onzinnig middel

Bijvoorbeeld op Elske Doets, zakenvrouw van het jaar 2017. Want ook zij, net zoals menig andere vrouw aan de top, komt in de discussie aan het woord. De gedachte zal ongetwijfeld zijn dat die het wel zullen weten. In die groep is overigens de teneur dat een quotum een onzinnig middel is. Maar als ik naar hun argumenten kijk dan is het zeer twijfelachtig of dit nou de experts ‘meer vrouwen aan de top’ zijn. Want door hen aangehaalde begrippen als ‘gelijke kansen’ en ‘cultuurverandering’ komen juist niet vanzelf, daar zijn maatregelen voor nodig…

Archetype

En zou het niet zo kunnen zijn dat een bepaald archetype het nu voornamelijk red tot aan de top, zonder quotum. Een specifiek type waar Elske toe behoort. Een archetype dat mannen ook sneller tolereren. Haar voorbeeld is overigens Neelie Kroes, prima keuze, maar niet echt verrassend. Anderzijds, Elske werkt hard en een groep vrouwen, zeker die op haar eigen academie, heeft daar ongetwijfeld veel aan. Beetje gek van mij om daar dan boos op te worden. En daar ging mijn blog…

Tegenaanval

Ondertussen is er wel het nodige loos. De TU Eindhoven moet, na klachten bij het College voor de Rechten van de Mens, uitleg geven over het aannamebeleid. Als zij worden veroordeeld voor het juist rechttrekken van een ongelijke situatie, dan stel ik voor dat we een aanklacht indienen tegen alle zwaar gemasculiniseerde directies en besturen in het overgrote deel van Nederland. Welke (onbewuste) vooroordelen zitten er precies in hun aannamebeleid? Waar is hun vrouwenkracht?

Vrouwenkracht

De Sociaal Economische Raad is inmiddels om. Eerst tegen, nu voor een quotum. Een instrument is natuurlijk geen doel op zich, maar een quotum is een prima stok achter de deur voor o.a. de broodnodige reflectie in veel directies. Want juist nu, in een tijd waar technologie ons dreigt over te nemen, zijn er bepaalde kwaliteiten, die vrouwen vaak sterker ontwikkeld hebben, essentieel. Intuïtie, emotionele intelligentie, om er een paar te noemen, zijn noodzakelijk tegenhangers van binair gedreven technologie. En het is niet ‘of’ ‘of’, het is ‘en’ ‘en’, samen sta je als directie pas echt sterk.

Die ene vraag…

Maar vandaag is toch wel weer een dieptepunt. De Marokkaanse vrouwelijke teamchef van de politie Leiden die op non-actief is gesteld. Na het melden van niet ethisch gedrag is er nu een ‘onwerkbare’ situatie volgens de korpsleiding. Wat dit met het vrouwenquotum te maken heeft? Zonder ook maar iets van de context te kennen, het is hoe dan ook wederom een negatief rolmodel. Voor vrouwen, voor allochtonen, voor potentiële klokkenluiders. En dat in een door testosteron gedomineerde organisatie. En altijd maar die prangende vraag: “Zou een man hetzelfde zijn overkomen?”

#EliteMalePrivilege

Dus daarom ben ik wel een beetje klaar met de discussie over wel/geen vrouwenquotum en de meningen daarover. Dat quotum is pure noodzaak. En het is pas het begin van het creëren van een echt gelijke situatie op de werkvloer. Want even met Leiden in gedachte, dat we een vrouw langs de professionele meetlat leggen is prima, maar mannen komen bijvoorbeeld door hun onderlinge loyaliteitsgevoelens in gelijke situaties nog vaak veel te makkelijk weg. Oprechte gelijkwaardigheid graag en dat zal ondanks extra maatregelen nog wel even duren…